If at first you don't succeed
you gotta recreate your misery
'cause we all know is hard
Try, and fail, and try again
Keep churning out those things
'til it's all the same old shit

You've got to repeat it
you gotta' sink to swim

τι κοινο εχει μια πορνη και μια κολωνα στειριξης μεσα σ' ενα βαγονι του μετρο; Και τι απο τα δυο νιωθει πιο πολυ μοναξια; Θα μπορουσα τελικα να τρελαθω ή μηπως αυτο ειναι τελικα πλεονεκτημα λιγων;

Θα πρέπει να υπάρχουν ακόμη στο κόσμο ακατοίκητες περιοχές. Η εικόνα μιας απέραντης θάλασσας κι εκείνη μιας γαλήνιας ερήμου, μ' έκαναν να νιώσω κάτι σαν χαρά, κάτι σαν ελπίδα. Η ιδέα να ερωτευτώ την έρημο, το γαλάζιο της θάλασσας, τη λευκότητα των υπερωκεάνιων δεν με ξένιζε, ενώ μου φαινόταν πιο δύσκολο να νιώσω ένα παρόμοιο συναίσθημα για τους ανθρώπους. Να μην τους απεχθάνομαι, εντάξει. Αλλά να τους αγαπώ, ν' αγαπήσω αυτά τα πλάσματα που κινούνται, που μιλούν, που δεν κάθονται ήσυχα λεπτό, που θορυβούν, που απαιτούν, που επιθυμούν και που τελικά ψοφούν; Μου φαινόταν αστείο. Που οδηγεί τελικά η επιθυμία;

2.

τι μένει; και τι ολοκληρωνεται; μοιαζει να κυνηγαμε μισα και στο τελος δεν εχουμε τιποτα. ποτε ειχαμε για να εχουμε και στο τελος; γιατι λυσμονουμε τελικα οτι υπηρχε πριν και φλερταρουμε με το νεο πριν αυτο γινει παλιο; ποσα ακομα; σαν βουβο βυθισμα σε τεχνιτο βαλτο ή σαν συνειδητο μπουσουλισμα σε μονοπατι με πετρες.

1.

Γιατί πριν απ' το φως περνάς απ' της σκοτιάς το μονοπάτι, μα όταν γεύτεις άπ' τ' όνειρο δεν σε τσεπώνει ο χρόνος, ούτε κι ο χάρος που φορά τομάρια στη πλάτη, δε σε ξεγελά γιατί είναι πάντα μόνος.... Μα εσυ κράτα λίγο αγάπη, όλο και κάποιος θα περάσει..