βραδια που δε μπορεις να κοιμηθεις γιατι δε σταματας να κλαις, γιατι δε σταματας να σκεφτεσαι, να πονας, να λυπασαι, γιατι φοβασαι πως δε θα ξημερωσει πια, γιατι φοβασαι να κλεισεις το ματια σου μηπως χαθουν ολα οσα αφησε πισω η φωτια και μαζι μαυτα χαθεις και συ, νυχτες , νυχτες νυχτες που το μονο που ευχεσαι ειναι να ηταν μερες γιατι δε θες πια να κρυφτεις. γιατι δεν εμεινε τιποτα για να κρυψεις
ουτε ο ιδιος σου ο εαυτος. νυχτες που αισθαεσαι οτι εισαι μονο μια κουκλα με δερμα..